27 Aralık 2021

PETEK SİNEM DULUN. La vie en rose*


 

Beni bir saatten ötekine

Bir dilden diğerine yolcu eden vapur sesi

Hep hazır

Onu oraya kimin koyduğunu soracağım

geçtiğim yerleri göstereceğim. ama kime?

 

Tren raylarında beklediğim

Biletler, jetonlar, kartlar gönderirdi.

Habersizce, kaçar gibi ortadan yok olurdu

Beni yalnız gönderirdi. Yalnız göndermeyi bildi.

Üzerinden geçtiğim hayalet kentler, kasabalar

Hepsini ezberledim. Bir onun yüzü yok

 

bir el duvar bana > Yedek adım: emanet /

bellek siliyor bazı şeyleri -iyi ki-

 

Karşılaşınca bakışından tanırdım

Konuşmadan birlikte yürürdük

Görmeyince unuturdum 

 

bağlılık? Nasıl ki? Bu savurganlığın içinde

En iyisi olursam gözüne. Görünmem ki.

Beni kendinden alıkoyan. Yakında.

çıkıntı olmaya çekinirim. 

Öyle uysal, evcimen. Göndermesin. Korkum içimde.

Kapıda bavulu. görünce. Hastalanırdım.

 

 

GENİŞÇE BİR DENİZ 

GENİŞ TAA BULUTLARA KADAR. Nefesim kokusuyla dolu. Olabilirdi.                                             

Ardımda. sıcaklığın. dalgaların.  BİR ÇİMDİK HİSSEDİLMEYEN ÜLKESİ. acıydı.

BULUTSUZDU. ORADA kaldı.  

GÜN DOĞMADAN YÜZÜMÜ YIKARDI ELLERİ. ÜSTÜM BAŞIM İÇİN UĞRAŞTI.

-BUNU YILLARCA SÖYLEDİ- SONRA BENİ ELLERİYLE BIRAKTIĞI. YOLCULUĞA. 

HAZIR MIYDIM? 

BUNUNLA İLGİLENMEZ O. Yalnız İşe gitmesi gelmesi 

arkadaşları yediği içtiği parası biriktirdiği kendine hep 

Sade ben cezalıyım. (kimsem?!)

Ben böyle böyle yerleştim içerlere.  benden uzak olana yetişemedim.

 

Sorma. çok gezen çok kaybolur. her kayboluştan yeni biri.

Bağsız koparılmış kimselerin laneti bu

Kavuşmak da özlemek de dilde

Bir sarılmak yok şöyle, yanaktan öpmek yok

PENCEREDEN DIŞARLARA DOĞRU. Gördüğü de söylediği de.

Haah geldin mi?

geldim.

Bugüne.                                                                                                                     *Edith Piaf


CİN AYŞE 16, ÇOCUK(LUK)


Hiç yorum yok: