Japon arkadaşım
Ishii-kun için
Özgür kadınlar, onlar. Kahraman değiller
Uzaklara, doğuya uçuyorlar. Tek başlarına
Ferah bir düşünce ile şiir yelken açıyor engin denize
Üç Adalar’ı düşlüyorum ve ruhunu, narin yeşim taşı altında. Dolunay
Saray kapılarında tuzağa düşen bronz develerin kederi. Kazanan yok
Savaş atları utanır mı henüz koşarlarken?
Böylesine yürek burkan bir öfke, ah yurdum
Nasıl durabilirim bağışlayıcı bahar esintisinde?
Ben sadece bir misafirim.
日人石井君索和即用原韵
漫云女子不英雄，万里乘风独向东。
诗思一帆海空阔，梦魂三岛月玲珑。
铜驼已陷悲回首，汗马终惭未有功。
如许伤心家国恨，那堪客里度春风。
Qiu Jin (秋瑾 1875-1907)
Zengin bir memur ailede doğdu. Şiir, edebiyat, kılıç, binicilik dersleri alarak büyüdü. Babasının isteğiyle evlendi. Eşi ve çocuklarıyla Pekin’e taşındıktan sonra kadınların huzurunda bağlı ayaklarını çözdü, siyasetle ve kadın sorunları ile ilgilendi. 1903 yılında ailesini Pekin’de bırakarak eğitimi için Japonya’ya gitti. Japonca öğrendi, “dövüş sanatları” öğreten bir kadın okuluna yazıldı. Orada, Batılı erkek kıyafetleri giyen devrimci şair olarak tanındı. Çin’deki Rus varlığına karşı Tokyo’da kurulan bir kadın derneğinde çalıştı. 1906 yılında Pekin’e döndüğünde kadınların eğitime erişimi, ayak bağlama, eş seçiminde kadınların özgürlüğü gibi konuları işleyen, iki sayı yayımlandıktan sonra yasaklanan bir kadın dergisi çıkardı. Mançu hükümetine karşı devrime katıldı, yer altı örgütlerinde çalıştı, 32 yaşında başı kesilerek idam edildi.
Çince aslından çeviren: Aslı Solakoğlu
CİN AYŞE 19, BAHAR 2023
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder