BETÜL
TARIMAN
ben
bazen biraz
evren vaat edildiği gibi söylenmeli
kirpiklerimi kullanıyorum
ben bazen biraz
anlaşılıyor varlığım
terziliğim gibi eksik biraz
zarflar oluyorum açılmak
ve kapanmak istiyorum
ben bazen biraz
bir mühür ya da bir dudak
aynalar da olmalı
kumaşlar olmak istiyorum
ben bazen biraz
koltuklar olmak istiyorum
ben bazen biraz
koltuk evin sevdiği bir koltuk
köşeler, köşelerde köşelerin
dinlendiği bir doygunluk
ben bazen biraz nefesimi tutup
hafızamdan silmek istiyorum
inceliksiz bir elin dokunduğu
yeri
çorap olmak istiyorum ben bazen
biraz
çocukluğumu düşündüğümde
bir merdivende oturmuş
gök mavilikti
bir yağmuru ve çevirip
tersinden baktığımda bir aynaya
biberler ne güzel olmuş
diyen bir kızı, kız hevesli
babasına benziyor
gülüşünde serçe gülüşleri
harflere dönüşüyor
inatla biraz
harflerden şal olmak
istiyorum ben bazen biraz
saçlarımı kestirdiğimden beri
ensemde sabahın erkeni
çok üşümüş bir kuş
uçarken cümleleri yepyeni
dilim ağzımın içinde
yuvarlanıyor
dilim yuvarlanıyor ağzımın
içinde kederli
iki yakamın bir araya geldiği
yerde
üşüyorum ben bazen biraz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder