11 Aralık 2012


DÜNYA TARİHİ MATEMATİK VE ŞİİR

ŞULE CEPCEPOĞLU

Dünya tarihi matematik ve şiir biliyorum.
Bir kederi kenarından tutup havalandırıyorum. 
Kuşlara sorsan hayat çok adaletsiz,
oysa onları seyrederken tam tersini düşünüyorum.
-Bir gün bir kuşun kanadında sana oturmaya gelmek istiyorum. -
Zamana sorsan,  geceden haberi yok,  her şey olduğu gibi kalır diyor, 
senin olmadığın yer var mı diyorum, acılar bir gün biter mi diyor?
Dünya tarihi matematik ve şiir biliyorum.
Her şeyin böyle başladığını, dünyanın eskiden ne güzel döndüğünü düşünüyorum.
Hayır yanılıyorsun diyor.  Çocuklara sor.
Çocuklara sorsan,  dünya hiç dönmüyor.
Kimse sizi üzdü mü diyorum, hayır biz çok mutluyuz diyorlar.
Hepiniz mi,  emin misiniz diyorum,  evet hepimiz diyorlar.
Bir tekiniz bile mutsuzsa, ben dünya tarihi bilmiyorum.
Ben bir şey bilmiyorsam,  demek ki kimse bilmiyor.
Yeryüzü güzel bir yerdir diyor şiirler, her şey güzelleşir insanın elinde.
Toplayın bir ile biri, hiç umutsuz kalmasın.
Öyleyse kalan bir kişi düzeltsin her şeyi. Çocuklarla konuşsun,  onları eğlendirsin.
Şenlikler başlasın.  Biz işimize bakalım.
Kendisine hiç kötü bakılmamış bir kimse bulalım, aşıksa ne ala.
Aşkla öyle bir düzelir ki bu dünya, sarhoş eder kedileri;  dokunamadığımız.
Dokunamadığımız şeyler ne çok.
Ve sayamadığımız.
Ama gene de dünya tarihi bilmek gerek,
bir insana gitmek için.
Bir kişi bile bilmiyorsa,  kimse mutlu olamaz. 
Bir kişi mutsuzsa, bunu kimse bilemez.
 Şiir hiçbir işe yaramaz bir insan ölürken.
Kendi yasaları vardır dünyanın,
sadece çocuklar ve kuşlar bilir.
Sayamazsınız  bir tek acıyı bile.
Toplayın bakın,  bütün birkişi’leri,  her yer kırılmış kanat dolu.
Çünkü hiçbir işe yaramaz şiir, kuşlar acı çekerken.

mart 2011

cin ayşe, sayı 8'den...

Hiç yorum yok: