az değiliz
Gittik yine
Bilinmez duyumsanmaz
bir boşlukta debelenen
arzularımızın etrafında
dönüyordu bedenlerimiz.
Arzularımızdı yakın eden
gözlerimize değen bedenleri.
Ruh yoktu,
sadece beden ve arzu vardı.
Üç tarafı sularla çevrili
bir kara kutunun içinde
yüzüyordu sözcükler,
yakınlaşıp uzaklaşıyordu
dudaklarımıza,
çıkmıyordu aklımıza geldiği gibi
üzülüp buharlaşmıyordu---
Açıldık
Olup biten herşeye rağmen,
İyi olacak. Çünkü “iyi olacak!”.
Geçip gidecek kara bulutlar
Açacak solan vahşi çiçekler
Birbirine tutunarak çoğalacak
bir sarmaşığın yol alması gibi,
hızlı ve olağan.
yelkenler ise fora
karşı koyamadığımız ufuklara.
içinde olduğumuz bir bulmaca değil,
esip gürlemek lazım ara ara.
gülecek yeniden gözlerini aça aça
ve şöyle diyecek;
“bu aile uzakta değil,
ben-sen-o ve biz, açık ara,
hiç az değiliz bu koca aralıkta.”
-
Özge Özgün, 2012
Aligrllüm’e
