ÖZGE ÖZGÜN. ALİGÜL İÇİN

az değiliz

Gittik yine

Bilinmez duyumsanmaz

bir boşlukta debelenen

arzularımızın etrafında

dönüyordu bedenlerimiz.

Arzularımızdı yakın eden

gözlerimize değen bedenleri.

Ruh yoktu,

sadece beden ve arzu vardı.

Üç tarafı sularla çevrili 

bir kara kutunun içinde

yüzüyordu sözcükler,

yakınlaşıp uzaklaşıyordu 

dudaklarımıza,

çıkmıyordu aklımıza geldiği gibi

üzülüp buharlaşmıyordu

hava boşluğunda.

 ---

Açıldık

Olup biten herşeye rağmen,

İyi olacak. Çünkü “iyi olacak!”.

Geçip gidecek kara bulutlar

Açacak solan vahşi çiçekler

Birbirine tutunarak çoğalacak

bir sarmaşığın yol alması gibi,

hızlı ve olağan.

yelkenler ise fora

karşı koyamadığımız ufuklara.

içinde olduğumuz bir bulmaca değil,

esip gürlemek lazım ara ara.

gülecek yeniden gözlerini aça aça

ve şöyle diyecek;

“bu aile uzakta değil,

ben-sen-o ve biz, açık ara,

hiç az değiliz bu koca aralıkta.”

-

Özge Özgün, 2012

Aligrllüm’e