Bugün neye ihtiyacı olur ki kendine inananın:
İhtiyaçların başında yalnızlık oturur:
kapıda rengârenk kırk çift yürünmemiş ayakkabı
her şey ile irtibatı kesme isteği yeni alınmış –kullanılamadan tarihi geçmiş yine-
taze iman, dayanıklı ambalajlarda inananlar
öyle dediler
inananların bir şeye dayanabildiği yok.
evin önceki sahibinden kalma sevişme izleri
iyileşmenin üzerinden ne kadar zaman geçmiş öyle –o da çöpe, yenisini ekle listeye-
Başka işleri düşünemeyecek kadar yalnızlıkla başladı ya liste
iki kişiler düşüyorum yanına yöresine
işlek bir yol geçiyor insan kasının ortasından
kollar ve parmaklardan karınca sürüleri
tütsülenmiş dokunuşlardan da alırsan
tüm sinir sistemine yetecek kadar kavga
-kavgası olanın her şeyi olurdu bir zamanlar
şimdi kavga kendi olmak-
Listenin ortalarında bakışmalar, yerime verilecek kararlar net cevaplar
birileri eklemiş: Cevaplanmamış sorular ve üzgünlüğü yığınların
taşıması zor olur diye yığınları alma, ben sana inanıyorum.
Gereklilik olarak kalemler, gövdeli gövdesiz renkli renksiz kalemler
her şeyi yazarak var eden bir kadın ve bir erkek
bütün yanıtsız ilişkileri ekleyerek listeye
silginin üzerini çiziyorum, kimin silgiye ihtiyacı olur ki hata kodunu silebilecek bir gülüşizi var mı?
örtülere de gerek yok, doğum lekelerimizden tanınıyoruz, al.
Geçirgen sevinçler, tarihi geçmesin yalnız, karışmak için birbirine iki de kap
insan yek sevinen bir malzeme değil, köhne kendinde değil, parmaklarda konuşkan
bahçeler al, körpedirler, her bahçeden al, imkânın ülkesinden de, kuş kanatlıdır -lirizm alma, ölüyü kutsallaştırıyor- kanatlarını da istemeyi unutma, bazen paketin içinden çıkmıyor, evde kanat yapmak için de iki kişi gerekiyor. kişi al, kişilik olmayan reyonlardan alma insansılık bile daha bozulmamıştır, daha özlenilesidir hamur kişiliklerden.
Bahaneler al, güzel bahaneler: “bu yemek fazla olmuştu, buradan geçiyordum, yüzünü göresim geldi, kelimelerde adını gördüm” bahanelerinden bolca. bahaneler çiçeklendiriyor tarif defterlerini. çiçekleri evde yapacağız, batırmayalım yine insanlığımızı.
yıldızlara kadar gezgin gök cisimleri al, çeşitli ekonomik tedbirler almasan da olur yıldızlara kadar alınca bana bakan gözlerini de al, onu hep yaka cebinde taşıman gerekiyormuş talimatlara göre. zaman için talimatname al, sonsuzluk konusunda eğilen başaklar al.
Sınırlarını al, evren bilmediğimiz bir sınıra doğru genişliyor, o ağır olur, şimdilik alma.
bana bir demet de gölgeli sarılma, zeytindalı sözler, ozanlığından habersiz ozanlar al.
ince ince kıyılmış can sıkkınlığı evde fazlasıyla var, ne ile pişireyim ben onu.
sen iyisi mi sulandırılmayan boyalar al, renklerine dönerken gök
bilinmeyenler rehberinden saksıdaki düşüncelerimi sor, perdeler al, ayan örtücüler değil, uzakları örtenler al, perdeleyip uzakları, yakın etmeliyim gündüz düşlerini.
Düşü olmayanın neye ihtiyacı olduğunu söyleyen bulunur elbet.
İnsanın ihtiyacı bitmiyor, insanın kararı bitmiyor, insanın bilmemesi bitmiyor
insanın insanı bitmiyor insan bitmiyor
kalbur üstüdür şimdi gelecek, bugün daha genç ve sokulgan
zenginliği ihtiyaçların, buldurur bize ihtiyaç duymayı, önce ihtiyaç duymayı aldırır
sonrası bellidir, artık ispat için varlığı ihtiyaçlara, listelere döneriz
donanırız silahlarımızı, ihtiyacımız vardır silahlara, karar verilmiş ihtiyaçlara.
Uzanıp elmayı aldı, bu listenin katlanıp boşluğu tıkaması gerekmez miydi?
sana eller ve gözler aldım, en çok bunlara ihtiyacım vardı, boşluktaydı varlık
boşluğumdan var oldum, kendime imanım bir duman kadar yer kaplıyordu.
gömlek cebindeyim ihtiyaçlarınım, beni bulmak için yıldızları aramak gerekti.
geceleri yalnız tüm ihtiyaçlarını yok edenler içindi. geceleri listeleri silerdi.
her şeyin altından gülümseyen boşluk, güçlenirdi öteki’kendinde.
İhtiyacını öteki’nden ödünç aldın başkası bulunmaz
dinme, kendini önüne kat coşkunla varsıl
listenin sonlarına doğru
yeşerir doğrulur uyanır hep aynı soru
Bugün neye ihtiyacı olur ki kendisine inananın:
Cin Ayşe 18, güz 2022, İHTİYAÇ LİSTESİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder