I
Üzülen insanları yıkıyorlar
Hepsini bir bir korktukları yerlerinden Dikip sonra, istifliyorlar.
Alışıldık bir hikâye
Balıklar tek hece bir ses ritminde Cup cup cup
Konserve oluyorlar...
II.
Eşyanın ağırlığını düşünüyorum Durduğu yerde bıraktığı izi Lekeyi, gölgeyi.
Kendini anlayan bir şeyi düşünüyorum. Objeleşen insanı
Ve onun yaptıklarını.
Eşyalar,
Odalarda ağırlaşır.
Durdukça gidemezler Ayakları yok ki,
insanlar hapis ediyor eşyaları.
Anlayanlar Bulacaklar birbirlerini Elbette...
Sade
Anlatısız eşyalar bulmalıyım..
III.
Uzun yolda yalın ayak yürüdün ve bir boşluğa düştün tutunduğun her yer senin dalın
olabilirdi ama sen kelimeleri seçtin tanıdın anladın
iyi anladın mı?
Bu sabah uyandığında bulutlar dağılmıştı kendini bir köşeye koydun,
çiçeklerini suladın,
kelimeleri seçtin
ve tuzu
Şekerden ayırdın.
İşte bu kadar...
Yerli yerine ve anlamanın eşiğine yerleştin.
Graz, 2022
Cin Ayşe 18, güz 2022, ihtiyaç listesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder