Meta Fetişizmi
YEMEMELİ VEYA DOKUNMAMALISINIZ: yumurta akı veya sarısı, tavuk, tetrasiklin ve krakerler, çorbalar, ekmekler, mayonez, salata sosları, kekler, hamur işleri, turtalar, krepler, yumurta hamurunda pişirilmiş veya kızartılmış yiyecekler ve kalın soslar dahil olmak üzere yumurta veya tavuk içeren tüm yiyecekler. Ayrıca kuşlar, kuş tüyü yastıklar, yorganlar, yumurta ile yapılan vitamin ve protein içecekleri, yumurta ürünleri içeren şampuanlar, saç kremleri ve cilt losyonlarından da kaçının.
YİYEBİLECEKLERİNİZ: kahverengi veya beyaz pirinç, yumurta içermeyen makarna, sebzeler, meyveler, süt ürünleri, yağlar, sığır eti, domuz eti, balık, kahve, meyve suyu, alkolsüz içecekler, su ve çay.
DOKUNAMAZ VE KULLANAMAZSINIZ: lastik eldivenler, lastik bantlar, kondomlar, elastik giysiler, biberonlar.
YİYEBİLİRSİNİZ:
DOKUNMAMALI VE KULLANMAMALISINIZ: metaller, musluk suyu, maden suyu, soğan, patates, havuç ve şalgam gibi kök sebzeler. Metal yüzeylere dokunurken eldiven giyin. Giysiler, ayakkabılar, el çantaları, evlilik yüzükleri veya dini yüzükler vb. üzerindeki metal düğmeler maskeleme bandı ile kapatılabilir. Yemek pişirmek ve yemek için plastik ve cam kaplar kullanın. Metallere dokunmaktan kaçınmak için 25 saatlik süre boyunca bir çift eldiven kullanın.
KULLANABİLECEKLERİNİZ: yıkanmak ve duş almak için damıtılmış su, buharda pişirilmiş pirinç, sebze, meyve, et, yumurta, süt, kahve ve çay. 1
*
Bir zamanlar cin çarpmasıydı, sonra nevrasteni, sonra histeri.
Şimdi ise otoimmün hastalıklar, GDO'ların çocukları kurtardığı oleo ve altın pirinç çağımızı teatralleştiriyor.
Gıda zincirine yapılan müdahaleler, yaygın aşılama ve ağır sanayi, "gelişmiş" ülkelerde çok farklı bir vücut yarattı yüz yıl öncesine kıyasla. Akut ve yaşamı tehdit eden hastalıkların görülme sıklığı azalırken, diyabet, otizm, artrit, iltihaplı bağırsak hastalığı, çoklu kimyasal hassasiyetler, kronik yorgunluk sendromu ve fibromiyalji gibi kronik otoimmün hastalıklar salgın haline geldi. 21. yüzyıl bedeni, geç kapitalizmin incelikleri ve profilaktikleriyle gergin, meta fetişizminin bir otoportudur.
Beden toksik olaylara maruz kaldığında... moleküler hafıza var gibi görünüyor. İnsan kromozomu, bozulmaya başlamadan önce çok fazla toksik maruziyeti kaldırabilir. 2
Bir kişinin merkezi sinir sistemine alerjisi olabileceğini anlamak zordur.
Şunlara dokunamaz veya bunları kullanamazsınız: vücudunuz
Yakın karşılaşmaların hayali: uzaylıları patlatmak için çift anlamlı ve seri eş sesli
sözcükleri patlatmak.
σπλαχνα (spláhna): bağırsaklar; organlar; duygular, şefkat
ασπλαχνια (asplahnía): acımasızlık; zalimlik
Espresso barda tanıştık ve McDonald's'a geldiğimizde birbirimize aşık olmuştuk.
Organlar sizi metalara açık bırakır. Ama organsız beden teori değildir, eğer teoriden
kastınız yüreksiz bir meraksa. Artaud'nunki kendi ürünü, menenjitten, bağımlılıktan,
mide kanserinden doğan bir estetiktir.
Çünkü organsız beden boş değildir ama hedeften boşaltılmıştır,
bunun yerine tüm ricochet-
Lakonik Fragmanlar
1902 yılında, büyük büyük büyükbabamın ölümü vesilesiyle, aşireti Mora Yarımadası'nın ortasından doğu ucuna kadar körfezi geçmiş, erkekler tabancalarını ateşlemiş ve kadınlar teknelerden ağıtlar yakmışlar. Evliliği dış evlilikti, bu yüzden yolculuk yapıyorlardı. Uygun bir şekilde yasını tutmak için evlat edindiği köyüne gitti. Mani halkı kendilerini Spartalıların gerçek torunları olarak görüyordu. Onuncu yüzyıla kadar Hıristiyanlığa geçmeye direnmişler ve toprakları ekim için fazla kayalık olduğundan geçimlerini korsanlık ve haydutluk yaparak sağlamışlardır. Her yeni doğan erkek çocuğa bir silahmış gibi bakılıyordu; başlık parası, "top için bir dolar.”3 Sosyal kontrol namus cinayetleri yoluyla uygulanıyordu. Eski zamanlarda bir aile sürgün edildiğinde Sicilya ya da Korsika gibi kolonilerden birine gidebilirdi. Tahkim edilmiş gözetleme kuleleri hâlâ köylere hakimdir. Maniat kadınları, ayrıntılı ağıt şiirleri olan moirologia (kader sözleri) ile ünlüdür. Onlar yaşam ve ölümün bekçileri ve daha da önemlisi yorumcuları, acı ve sürgünün belgeselcileridir.
İster çok içki içerek ya da çok hızlı araba kullanarak olsun, ister yumruklarla ya da tabancalarla kavga ederek olsun, erkeklerin genellikle kadınlardan daha fazla kendine zarar verici davranışlarda bulunduğu söylenir. Ancak bedenleri çoğu zaman kendilerini yok ederken kadınlar neden zahmet etsin ki? 4 Kadınlar erkeklere kıyasla çok daha fazla otoimmün hastalık geliştirmektedir. Hamilelik sırasındaki hücre alışverişi sırasında, bir kadın fetüse karşı antikor geliştirebilir ve bu da onu gelecekteki otoimmüniteye karşı daha duyarlı hale getirir.
İmmünolojik açıdan bakıldığında fetüs, kadının vücudunun öfkeyle saldırması gereken bir "tümör "dür. 5
Her kadının içselliği, bütünün bir parçası olarak kozmosu taklit eder... Ağıt performansları, kehanet, sözlü tarih, kadın logoları ve bedensel pratikler, kopuk parça (kadın içselliği) ile bütün (kozmolojik içsellik) arasındaki alışverişlerin dışavurumudur. 6
Kadın alerjisi ya da otoimmünite ile ilgili başka bir teori daha var. Oikogenia'nın, ailenin bir kaydı. Erkekler birbirlerini öldürürken, kadınlar karşılaşmayı belgeliyor. Ekosistem taklit ve trajik kılık değiştirmelerle doludur. Bu onun doğasıdır. Kendini yok etme-ve Amerika'da kullandığımız
başka hangi retorik olursa olsun, seçim hakkı ontolojik bireycilik ve kendine güven tarafından tehdit ediliyor.
Hamilelik, ben ve ben-olmayan militarizmini karıştıran ikiyüzlü bir durum.
Yine de Maniat kadınları çoğu zaman erkeklerle yan yana savaştı.
Zavallı yanmış çınar ağacı, diyor şarkı. Bana ne gördüğünü söyle.
Lakonik fragmanlar- bunlardan entropik bir otoetnografi geliştirirsiniz. Diasporada anavatan artık kesin değildir ve kişinin kendisi etnosun mekânı haline gelir. Kıyıya bağlı olarak yerli ve öteki olan.
Yunan estetiği nostalji: dönüş ve sürüklenen bir ayak gibi eklenen acı
Alman doktor, sanki fasyal sıkıntıyı genetik olarak tarihleyebilecekmiş gibi ne zaman geldiğimizi bilmek istedi. Yüz yıl uzun bir süre değil. Bir duygu süresiz olarak askıya alınabilir. Duyarlı beden, otoimmün beden, belirsiz bir antifoninin şiiridir. İki dilli çoğaltma.
Persler toprak ve su istediler, Spartalılar ise Al dediler.
Gövdesiz Kafalar
Hissetme metodolojilerimiz yok, sadece analiz metodolojilerimiz var. Somatik ya da içgüdüsel bir tarih
neye benzer? 7
Sonu -oloji ile biten tüm kelimeleri alın ve onları -opati ile revize edin. O zaman artık hiçbir şey patolojik olamaz. Disiplinler yerine yeniden estetikten söz edebiliriz.
Ekolojik bir eleştiri nasıl olurdu?
"Gelişmekte olan" ülkelerde yaşayanların depresyonlarını somatikleştirdikleri söylenir; sanki soma, acının medeni yeri olan psişeden ilkel bir sapmaymış gibi.
Kaliforniya işçi tazminatında ruh, tazmin edilebilir bir vücut parçasıdır.
Tüm bedensel operasyonlar antipodal düşüncedir. Orada yanma, mayalanma, vurma vs. vardır; burada ise düşünme, algılama vs. vardır. 8
Kafa her zaman konuşacaktır. Zor olan bedendir: Whitman'ın ısrarlı listeleri, Melville'in setolojik detayları. 9
Belki de Moby-Dick, Amerika'nın kovmaya çalıştığı şişmiş bir bedenden başka bir şey değildi; Amerika'nın zamanı avlama ve acı içindeki barbar bedeni ele geçirme girişimini denetleyen, Anglo-Amerikan imgeleminde "biz" yazabilelim diye el kol hareketleri yapan şişmiş bir kafa. Kendi hareketsiz, zehirli bedenlerimizde parazitliğin işaretlerini taşıyan bir günah keçisi.
26 Mart 2003: Amerikalıların çoğu bu topraklarda hiç savaş görmedikleri, içlerinde yerleşik bir korku hissetmedikleri için dünyanın ötekilerini kendi duygularını "somatikleştiren" kişiler olarak görüyor olabilirler mi? Yalıtılmışlığımız, aptallığımız, bu bedene yabancılaşmayı pekiştiriyor; başkalarıyla asla zorla temas kurmuyoruz. Ya ortadan kaybolan ya da gettolara uyuşturucu akını gibi stratejik kötülüklerle düzenlenen iç ötekilerimiz dışında.
Ancak her ne kadar buna inanmak cazip ya da stratejik olarak özcü olsa da, bazı halklar diğerlerinin beden olduğu kadar baş değildir. Dünyayı baskıcı kafalar ve acı çeken bedenler olarak bölmek sömürgeciliğin epistemolojik bir mirasıdır.
Belki de Moby-Dick, beyaz Amerika'nın arındırma ve daha fazla tüketme arzusuyla yamyamlaştırmaya çalıştığı büyük, solgun bir bedendi.
Ve sonra denemenin kalbindeki o yamyam, farkı yutan o antipod var.
Jeopati
Buffalo, NY: "Beau fleuve "ün bozulmuş hali, güzel Niagara
La vie en beau: dalak, elektrik hatları, dijital şiirden daha donuk gökyüzü. Yatağım odanın ortasında, elektrikli her şeyden bir metre, duvardan iki metre uzakta, güneybatıya doğru süzülüyordu.
Herkes Buffalo'nun rahatsızlıklarının bir versiyonuna sahipti. Alman nörobiyoloji uzmanı bunun jeopatik stres olduğunu söyledi. Çinli doktor Buffalo'nun enerjisini "batık" olarak tanımladı. Entropik, dedi şair. Spiritüalistlere göre bir girdap.
Maden arayıcıları, kedilerin, karıncaların, sümüklü böceklerin ve arıların, fay hatları, jeneratörler, su şebekeleri, direkler tarafından yaratılan elektromanyetik alanlar tarafından dünyanın doğal frekansının bozulduğu jeopatik bölgelere yöneldiğini söylüyor. Atlar jeopatik bölgelerde huzursuz olurlar. Köpekler bunlardan kaçınır. İnsanlar sorunlu uyku, bağışıklık bozukluğu, kısırlık ve kanser riskinde artış yaşarlar. Jeopatik stres sinir iletimini engeller ve hücrelerin doğal polaritesini bozarak vücudun uyku sırasında iyileşme yeteneğini bozar. Ağaçlara yıldırım düşmesine ve çitlerin büyümesinin durmasına neden olur. Bölgeler, Hartmann çizgileri adı verilen, kuzeyden güneye ve doğudan batıya uzanan ve 60-600 fit yüksekliğe kadar uzanan bir "ışınlar" ızgarasıyla sınırlandırılmıştır.
Jeopatik streste vücut birbiriyle yarışan sinyaller alır. Hangi sinyalleri okuyacağını bilemez, bu yüzden hepsini okur.
Hawthorne telgraf üzerine: Madde dünyası büyük bir sinir haline geldi.*
Beni zehirle, frekansla, ozonla tedavi ettiler. Kimyasalların ve bitkilerin varlığında ve yokluğunda kaslarımın gücünü ölçtüler. Nöro-kinezyolog, otonom sinir sistemiyle bilinçaltı bir diyalog kurarak, bir şeytan çıkarma ayininde alınan sorgulayıcı ifadeye benzemeyen bir şekilde bedene hızlı sorular mırıldanır. Bu tiyatroda bedenin alerjenlerle veya travmayla etkileşimi, duyarsızlaştırılmak için yeniden canlandırılabilir. Ancak beden her zaman bir akış ya da hastalık halindedir; bir gün yankılanan şey ertesi gün yankılanmayabilir.
Bir elim alnımda ya da gövdemi safra kesesi, karaciğer ya da kalın bağırsağın üzerine değdirerek oturdum, diğer kolum onu aşağı itme girişimine direndi, üç kez sevgili kız öğrenci Amerikalı olarak beni tekrarladım, şeytanı çağırmak için üç kez, bağlantıyı kesmek için omurgam kazındı. Daha sonra mavi ya da eflatun gözlükler taktım ya da bir adam göğüs kafesime vururken Beethoven'dan bir parça mırıldandım. Daha sonra serçe parmağımla Li Po'dan mı yoksa Rumi'den mi bir şiir dinlemek istediğimi oyladım. (Li Po.) Bana ayak bağı olan geçmiş yaşamı ortadan kaldırmayı reddettim. Kanada'da 2000 Seçim Günü bağırsaklarımı temizlettim!
Bugün, bir asırdan fazla süren elektrik teknolojisinin ardından, merkezi sinir sistemimizi küresel bir kucaklaşmayla genişlettik... 10
Ancak sinir sistemlerimiz her zaman aynı anda hem egzotik hem de otokton olmuş, oikosun geri kalanıyla karşılıklı olarak bağlanmış, dünyanın frekansının kendisi tarafından çarpıtılmıştır.
Dünyanın idiyopatik olduğunu düşünün, tıpkı -kendi nedenine dair- bir anlatı tasarlayamadıkları
kronik hastalıklar için söyledikleri gibi.
*
Şair parçalanmanın, patolojinin, kaosun içine dalabilir -aslında dalmalıdır-, elinden geldiğince kendi serbestliğini, dengesini koruyarak- ama ilgimizi doğrulayan şey yüzeye geri dönüş, deneyimin kaydedilebileceği akıl sağlığına geri dönüştür. Ishmael Pequod'un batışından kurtuldu.
Çünkü eğer boğulursanız, kimin umurunda? Ve eğer dalmazsanız, kimin umurunda? 11
Okuyucu, boğulmakta olan bir adamdır.
kim yazıyor
boğulmamak için
Şiirsel eleştiri çalışması, dalma ve yüzeye çıkma arasında bir ayrım yapmaz. Bu şekilde patolojiktir, sorusunu çözmeyen estetik bir çözünürlüktür. Melville okyanussal olanı anlar: Görünüşe göre kendini yardıma muhtaç bir şekilde açmadan konuşmak ya da yazmak imkânsızdır... Moby-Dick ve diğer deniz hikâyeleri otoetnografi olarak, kişinin evini yazmak için uzaklara gitmesidir. Kendi okyanusunu belgelemek için geziler yapmak.
21. yüzyılda artık dışarı çıkmaya gerek yok. Egzotik karşılaşma artık avlanan bir balinayla değil, yırtıcı modları bünyemize katmamızla gerçekleşiyor. Küreselleşme, ilk sürekli yelkenli lüks apartman dairesi olan The WorldTM gibi dünyayı da beraberinde taşıyor. Yeni mit, eski mite çok benziyor: Dokularımızda kilitli kalan hikâyeler, enerjik olarak diğer herkesin hikâyeleriyle bağlantılı. Çoklu kimyasal duyarlılıklarda olduğu gibi, bağışıklık sistemi kendi dokusunu yabancı maddelerden ayırt edemezse, sınırlar belirsiz veya geçirgen hale gelir. Hem küreselcilik hem de bütüncülük aynı sonsuz bağlantı cazibesini sunar.
Aşk kanalı: temasın kendisi olan 21. yüzyıl hastalığında gezinmenin erogeonotiği.
Jeopatik stres gibi, otoimmün hastalık da muhtemelen bedenin kendi hücreleri ile yabancı hücreler arasındaki ayrımı yanlış okuduğu bir başka yanlış okuma veya aşırı okuma patolojisi olarak görülebilir. Tüm bu sendromlarda -CS, kronik yorgunluk, fibromiyalji, Körfez Savaşı Sendromu- tıp kurumu vücudun ayrım gözetmez hale geldiğini ve sonunda kendi kendine saldırdığını hayal eder. Ama bunun yerine otoimmün bedenin bir daldırma projesi yürüttüğünü düşünün. Toksik bir dünyada paranoya uygulanabilir bir eleştirel yöntemdir.12 Gizli Dosyalar sona erdi. Körfez Savaşı Sendromu artık (Elaine Showalter'ın Hystories'de etik dışı bir şekilde savunduğu gibi) Satanik istismarın sahte anılarına benzemiyor. Körfez Savaşı Sendromu artık gizli değil, Amerikan iç terörünün -Leviathan'ın deneysel aşılarla ve radyoaktif atıklara maruz bırakarak kendi splahna'sını, "silahlarını" açmasının- patentli bir kanıtıdır. 2003'te paranoya günlük yaşamın pratiğidir.
*
Akademik düzyazı: bastırılmış şairlerin bağışıklık sistemi mi?
On dokuzuncu yüzyılda "bağışıklık" devlet hizmetinden muafiyet anlamına geliyordu. 13 Ama şimdi okula gitmek istiyorsanız aşılanmanız gerekiyor. Devlet, dokunulmazlık kavramına el koyarak onu bir ücret olarak dağıtıyor. Tüm eksantrik formlarda olduğu gibi -bana basmayın- eninde sonunda onları söndürmeli ve yutmalıdır.
Buffalo'ya şiir, etnografya, mistisizm ve halk irfanı arasındaki ilişkileri araştırmak için gittim. Dördüncü yılımda bedenim şüpheli bir alan haline gelmişti.
Şeytanların dokunulmazlığınızın kalesine girme ya da akademide nasıl yazdığınızın biçimlerini ve sınırlarını belirleme yeteneği, arazinin kırılganlığına bağlıdır. Eleştiri bu açıdan şeytanidir; her şey didik didik edileceğinden, her şey oyulacak bir metin olarak ikiye katlanacağından, nihayetinde öğrencinin kendi bedeni, her şeyin okunarak boyun eğdirilebileceği varsayımıyla ele geçirilir.
(Her zaman paranoyaktı, eleştiriydi, o kanıt mermileriyle bombardıman ediliyordu. Her zaman acı vericiydi).
Otoimmün beden o kadar hassaslaşır ki okumayı durduramaz.
Otoimmün beden çevresel karşıtlıkların bir eleştirisini hayata geçirir. Bunun kendine zarar verdiğini söylemek, bir organizmanın organik kolektiften gelen veriler için nasıl bir radyo, bütünün bir parça kopyası olabileceğini görmezden gelmektir. Bunun kendine zarar verdiğini söylemek, otoimmün bedenlerin nasıl ekolojik bağlantının şivesel sensörleri olduğunu, ben ve ben-olmayanın birleşimini nasıl doğru bir şekilde tasvir ettiklerini gözden kaçırmaktır. Ne yazık ki, ironik bir şekilde kendi enerjileri pahasına da olsa, daha iyi iletkenler olma eğilimindedirler.
İddia ediyorum ki, toplumun geri kalanının sağlıklı olduğu yerlerde çevre hastaları hasta değildir; onlarda kolektif hastalık sadece belirgin hale gelmiştir. Genetik modifikasyona, toprağın tükenmesine, biyofrekanslara müdahaleye, uzun vadeli etkileri bilinmeyen kimyasal kombinasyonlara maruz kalan bir çevre olan 21. yüzyıl "kalkınma" felaketini analiz etmek yerine hissetmek için bir yöntem geliştiren küreselleşmenin hayaletleri haline geliyorlar.
Çevreye duyarlı bireylerle empati kuramayanlar bunu yapamazlar çünkü hâlâ dünyaya karşı bağışıklıkları olduğuna inanırlar. Bedenlerini (yoksa "zihinlerini" mi?) kendi derilerinin dışında olup bitenlere karşı bağışık tutmayı başarmışlardır. Hassasiyet sendromları Amerika'ya karşı bir hakarettir. Jeopatik strese karşı savunmasızlık, ayrımcı bir duruşu tehdit ediyor.
Havadaki cıva ve topraktaki kurşunun bizi paranoya ve umutsuzluk bombardımanına tutması akıl almaz görünüyor. Benzer bir şey akademisyenlerin dilin yegâne etken ve yegâne zemin olduğu yanılsamasına kapılmalarında da yaşanmaktadır. Edebiyat çalışması bir anestezi dersine dönüşür.
Buffalo'da poiesis hakkında öğrendiğim şey, sahaya göre içgüdüsel bir kompozisyondu.
Orada yaşarken deneyimlediğim otoimmünite krizi, idiyopatik sendrom, geçici olarak parodik bir vücut bulma biçimi, beyinden şant edilen okyanus gibi yazıya dökülmesi gereken bir hiper-hassasiyet üretti.
Eğer diaspora yakından yabancılaşmanın dağılma etkisiyse, bir ekopoetika da toplumsal parçaların yetiştirilmesi olabilir. Ya da Wilde'ın eleştirisi otobiyografinin tek medeni biçimiyse, ekolojik bir eleştiri de otobiyografinin tek vahşi biçimi olabilir; jeopatik bağlantıların, pathos'un ya da yeryüzü tutkusunun otoetnografisi olarak revize edilebilir.
Dipnotlar
1. Nambudripad Alerji Giderme Tekniği rehber kitabına dayanmaktadır / NaturoMedic.com
2. Mikrobiyolog Howard Urnovitz Körfez Savaşı Sendromu Üzerine
3. Nadia Seremetakis, Son Söz: İç Mani'de Kadınlar, Ölüm ve Kehanet
4. Natalie Angier, "Researchers Piecing Together Autoimmune Disease Puzzle" (New York Times, 19 Haziran 2001)
5. Emily Martin, Esnek Bedenler: Çocuk Felci Günlerinden AIDS Çağına Amerikan Kültüründe Bağışıklığın Rolü
6. Seremetakis
7. Morris Berman, Kendimize Gelmek: Batı'nın Gizli Tarihinde Beden ve Ruh
8. Novalis, # 1746, Jack Clarke aracılığıyla, Tüylerden Demire
9. Paul Metcalf, "Incorporation: Bir Sonraki Sınır"
10. Marshall McLuhan, Medyayı Anlamak
11. Metcalf
12. Bkz: Salvador Dali, Oui: Paranoid-Eleştirel Devrim, burada deforme eden histerinin aksine paranoya eleştirir.
13. Martin
https://ecopoetics.files.wordpress.com/2008/06/eco3.pdf
Çeviren: Anita Sezgener
CİN AYŞE 20, DÜNYAMIN SINIRLARI, GÜZ 2023
